yagmuru sevmedigimden degil şemsiyemi açmam
yagmurda sensiz yürümek varya
işte o yüzden sevmiyorum yagmuru
sen olsan ne lüzum var ki sıgınmaya
öyle ya sen benim hayataki cesaretimsin
sen gittin gideli yagmurda yürümüyorum
mecbur kalırsan şemsiyemi açıyorum
sensiz yagmurda dahi ıslanmıyorum
çünkü sen gittin gideli ben gök gürültüsünden korkuyorum
sen benim haytaki cesaretim
sen benim yaşama sevincim sen benim günahım
sen bendeki saklı bendin
şimdi duvardiplerinde yürüyorum
özgürce koşamıyor seni seviyorum diyemiyorum
bütün mevsimlerden nefret ediyorum
öyle ya bütün mevsimler senle güzeldi
sen her mevsim güzeldin
gittin ya uyuyamıyorum kabuslar rüyalarımı kemiriyor
çıglıklarla uyanıyorum
kabuslarda rüyaların bir parçasıdır ama
sen gittin gideli rüyalarımda korkuyorum
son çare olarak ölümü gözlüyorum olurda yakınlarında bir yere
neyse